Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

να μείνει άσβεστη η φλόγα του Δεκέμβρη

Τα όνειρά μας είναι αλεξίσφαιρα

Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια…

Από τη στιγμή που ένας αστυνομικός αφαίρεσε τη ζωή από ένα 15χρονο παιδί,
Από τότε που βγήκαμε στο δρόμο και είπαμε ότι η κατάσταση έφθασε ως εδώ,
Από τότε που αποφασίσαμε ότι για να αλλάξει ο κόσμος πρέπει να τον πάρουμε στα χέρια μας,
Από τότε που νικήσαμε το φόβο και αμφισβητήσαμε ένα προσχεδιασμένο μέλλον,
Από τότε που μάθαμε να αγωνιζόμαστε όλοι μαζί συλλογικά και με αλληλεγγύη,
Από τότε που δραπετεύσαμε από ένα σχολείο που μας πνίγει και είπαμε ΩΣ ΕΔΩ.
Εμείς δεν ξεχνάμε το Δεκέμβρη,
Γιατί πριν δυο χρόνια, ένα βράδυ Σαββάτου
Εκτός απ τον Αλέξη, δολοφόνησαν την παιδικότητα και την εφηβεία μας
Και εμείς αυτά δεν τα ξεχνάμε.
Πλέον ξέρουμε ότι:

ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΝΕΙΡΑ
ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ…

Με τις κινητοποιήσεις και τις πορείες μας δείχνουμε ότι θέλουμε ένα άλλο κόσμο, μακριά από βαθμολογικούς ανταγωνισμούς και αυταρχικές ποινές, που να σέβεται την παιδικότητα και τη ζωή μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναγνώστες